Welke excellentie vertegenwoordigt de stem van ouderen in coronatijden?

Corona is voor iedereen moeilijk en vervelend.

Iedere dag vertolken diverse groepen hun ontgoocheling over de nieuwe maatregelen om het coronavirus te bedwingen. Dat is best normaal en begrijpelijk.
Zelfs ministers van onze Vlaamse regering doen hierbij hun duit in het zakje. Minister Weyts voor de scholen, minister Dalle voor de jongeren.

Maar welke excellentie neemt het op voor thuiswonende bejaarden?
Zij zien hun buurtmaaltijd, maandelijks middagje bingo of een gezellig samenzijn in het lokaal dienstencentrum, hun recreatieve of bewegingsactiviteiten binnen … geschrapt.
Niet dat het daar allemaal zo wild aan toe gaat. Zeker niet niet als je het bijvoorbeeld vergelijkt met de tv-beelden van supporters bij voetbalmatchen.
Het zijn wel de dingen waar zij zo naar uitkijken en die weken vooraf genoteerd staan in hun voor het overige lege agenda. Voor velen onder hen zijn het de dingen die – net zoals een bezoekje van zoon of dochter – zoveel verschil maken. Het verschil tussen naar iets uitkijken of niets mogen, tussen een contact hebben of thuis eenzaam depressief worden. Ja, ze proberen de regeltjes over mondmaskers, afstand houden en vaccinaties na te leven. Want ze weten, het is belangrijk en ze zijn kwetsbaar. Het is een groep die niet naar Brussel trekt om te betogen, maar die gelaten thuis zit, wachtend op beter, doch zonder uitzicht terwijl de tijd voor hen zo kostbaar is.
Ze zijn mee het slachtoffer van een beleid dat de teugels heeft gelost en de poorten open gooide voor massa-events. Welke excellentie doet wat om om te voorkomen dat die vele mensen de komende weken en maanden nog meer vereenzamen?

(tekst gepubliceerd in Het Nieuwsblad 10.12.2021 bij wijze van ‘Brief van de dag’)